We lunchen bij Frontier Motel Restaurant, een zaakje waar een oude man van 91 zijn hamburger en zijn patat naar binnen zat te schuiven. De bediening was niet veel jonger. Onze bestelling wordt per persoon op een briefje geschreven en aan zoīn draaiend geval in het doorgeefluik gehangen zodat de kokkin alles stuk voor stuk klaar kan maken. De cola is heerlijk koel en de hamburger smaakt voortreffelijk. Toen we na het eten nog even buiten op het bankje zaten kwam de oude man naar buiten strompelen, stapte in een auto en reed heel langzaam naar de overkant, dat was niet alleen veiliger voor hem maar zeker ook sneller.

We hebben ook de druipsteengrotten, "Crand Canyons Caverns" , bezocht, enorme grotten waar we eerst 65 meter met een lift moeten zakken om die grotten te bereiken. Een prachtig schouwspel, maar omdat het merendeel van ons geen Engels verstaat is de interesse snel verdwenen. Na nog een toegift van een computergestuurde liftboy aangehoord te hebben waren we blij dat we weer bij de motoren waren en doorgingen waar we voor gekomen waren, met de Harley rijden op de Route 66.

We gaan verder op de "Route 66" waar het lijkt of iedereen op de verkeersborden schiet want elk bord is doorzeefd door kogels. Aangekomen in Seligman bezoeken we de barbershop in oude staat van "Angel Delgadillo" die hier voor de liefhebber zijn oude beroep nog uitoefent en waar Ad gebruik van maakt en onder zeer grote hilariteit zich op de ouderwetse manier laat scheren, een heel ritueel trouwens.

De wanden van zijn zaak hangen vol visitekaartjes uit de gehele wereld zodat wij de onze ook achterlaten. Onderweg kwamen we zeer lang treinen tegen van zeker 2 kilometer lengte die werden getrokken door soms wel 5 gigantische locomotieven. Via Ashfork zijn we in Williams gekomen, een wat grotere stad aan de "Route 66" waar het erg koud was op 2000 meter hoogte, we stoppen bij een origineel Route 66 tankstation en strekken even de benen om vervolgens het laatste stuk van vandaag naar Flagstaff over de Interstate af te leggen.

In Flagstaff hebben we weer een luxe hotel " Raddison Woodlands" geheten. sīAvonds gingen we met zīn allen in de camper om zo naar het restaurant Black Bart's te rijden wat Ed had gereserveerd. Het was een oubollig restaurant, een soort Lido, we hebben hier gegeten en bier gedronken uit jampotten met schroefdeksels zodat we de biertjes zo naar binnen konden schroeven. Het personeel ging tussen het bedienen door om beurten even optreden, zodat we daar toch wel enorm gelachen hebben, na nog wat in het hotel gedronken te hebben zijn we gaan slapen.

13 juni Flagstaff-Grand Canyon 217 mijl

Deze keer ontbijten we in het" Galaxy Diner" , alweer een zeer uitgebreid ontbijt dus we kunnen er weer even tegen en gaan op weg naar " Grand Canyon" over bergachtige weggetjes met veel heerlijke bochten en bijna geen ander verkeer dan onze 12 motoren en de camper.

Voordat we in Sedona komen rijden we door Coconinopark, een schitterend park, met hoge bergen waar we bovenop stoppen om sommige de gelegenheid te geven de bochtige bergweg naar beneden en weer naar boven te rijden.

Het is een mooi ritje met veel heerlijke bochten waar ikzelf ook aan heb deelgenomen. Eenmaal weer boven zijn we met zīn allen naar beneden gegaan en zo naar Sedona gereden, ook weer een prachtig stadje, en hebben daar weer prachtig zonnig weer.

We rijden verder door de bergen en komen door Cottonwood en Clarkdale en komen via een onverharde weg in het mijnstadje Jerome waar we de motoren parkeren om te lunchen en de benen te strekken. Wij waren daar niet de enige met motoren want bij het plaatselijke café stonden er diverse geparkeerd. In het dorp was het gloeiend heet zodat we maar een van de zeldzame terrassen opgezocht hebben en onder een parasol van de (heerlijke) ijsthee hebben genoten. Sommigen hebben daar een leren hoed gekocht in een zaakje die ze voor de helft van de prijs verkocht.